ΚΑΙ ΠΥΣΤΕΨΑΝΕ ΟΛΟΙ ;

Ένας φίλος, άντρας σωστός χωρίς ψεγάδια, μπον βιβέρ αλλά και λάτρης της αναζήτησης του αγνώστου, βρέθηκε κάποτε πριν πολλά χρόνια στα βάθη της ανατολής σ' ένα μέρος που δεν το έχει ούτε ο χάρτης, στο μακρινό Παλουκιστάν. Εκεί λοιπόν όπως μούλεγε αργότερα, σαν γύρισε από το μεγάλο του ταξίδι, τα περισσότερα μέλη του ανδρικού πληθυσμού είχανε μια κάπως αυξημένη ευλυγισία και κουνιόντουσαν με χάρη, ενώ όλοι οι δρόμοι και οι πλατείες είχανε κάτι περίεργα ονόματα. π.χ ρώταγες ας πούμε, παρακαλώ πώς θα πάω στην πλατεία κυναίδων ; και σου απάνταγαν : θα προχωρήσετε ίσα στην οδό σοδομιτών, θα στρίψετε δεξιά στην οδό ομοφυλοφίλων, θα βρείτε την πάροδο οπισθοβούλου, πάροδος σεισοπυγίδος ( κωλοσούσης) και σκατοσπρώκτου γωνία και ιδού η πλατεία Κυναίδων. Και όλοι μα όλοι, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο το είχανε γυρίσει στο πετρέλαιο. ( Καίει λιγότερα καύσιμα ) . Μήπως θα έπρεπε κι εμείς να δούμε την τουριστική μας ανάπτυξη από αυτήν την πλευρά ; Δεν είναι κακό . Ίσως έτσι επιτέλους να γίνει κι ένας σιδηρόδρομος, βρε αδερφέ ( Υπάρχουν πολλοί που θέλουν να κάνουν την ατμομηχανή )